eAU'dan ePreçete'ye - tıbbi uygulamaların dijital hizmetleri

Elektronik hasta dosyası (ePA), elektronik iş göremezlik belgesi (eAU), eDoktor mektubu ve ePreçete ile çalışıyoruz. Ayrıca elektronik randevuları ve video konsültasyonlarını da kullanıyoruz. Ve elbette, reçete siparişleri de dahil olmak üzere pek çok şey e-posta iletişimi yoluyla yapılıyor.

eAU diğer dijital hizmetlerin temelini atmıştır. Sağlık sektöründe dijitalleşme için bir kapı açıcı olan eAU olmasaydı, ePreçetenin uygulamaya konmasının daha kaotik olacağına inanıyorum. Ne yazık ki bazı işverenler bugün hala ePreçeteyi almakta sorun yaşıyor. Birçok hasta da reçetenin çıktısını istiyor.

Neyse ki bu konuda konuştuğum hastaların çoğunun çok az endişesi var. Ayrıca Almanya'da çok yüksek bir güvenlik standardımız var. Hastalar için veri korumadan daha büyük bir tehlike, yetersiz bilgilendirilmiş bir doktor.

Önemli ön bulgulara sahip olmayan bir doktor, hastasına hedefe yönelik bir şekilde yardımcı olamaz. Ve hastaların kendileri de her zaman ilaçlarının isimlerini bilmezler. Ya da bir antibiyotik alerjisini hatırlıyorlar ama artık hangi ilaca alerjileri olduğunu bilmiyorlar. Örneğin geçen hafta bir hasta tromboz nedeniyle bana geldi ve ben de ona kan sulandırıcı vermek istedim. Hasta daha önce hiç böyle bir ilaç kullanmadığına dair tüm gücüyle yemin etti. Ancak solimed'de kendi eDosyamız olduğu için ilaç listesini görüntüleyebildim ve durumun gerçekten de böyle olduğunu fark ettim. Bu sayede yanlış tedaviden kaçınmak mümkün oldu. 

Bunu yapmak zorunda değiller, çünkü bu bizim bireysel kendi kaderini tayin etme iddiamızla uyuşmuyor. Ancak tıp açısından şunu söylüyorum: evet, bunu kullanmalılar, çünkü tedavi kalitesini muazzam ölçüde artırıyor. İşte bu yüzden ben de herkes için bir ePA'dan yanayım. Herkes internete, akıllı telefonuna ya da tabletine yeterince aşina olmalı. Aksi takdirde sağlık sistemindeki önemli yardımlardan kopma riski ortaya çıkar.

Benim görüşüme göre, evet. Bugüne kadar herhangi bir ciddi hata veya başka bir olaydan haberdar değilim. 

Uygulamalar ve diğer dijital sağlık uygulamaları (DIGA'lar), henüz yaygın olarak kullanılmasalar bile, semptomların iyileşmesini ve hafiflemesini teşvik edebilir. Örneğin sırt ağrısı durumunda, hastaların kendilerini tedavi etmelerine ve “sağlık eğitimi” ile ağrıyı azaltmalarına yardımcı olurlar. Uyku bozukluklarında ise uyku hapı tüketimini azaltabiliyorlar. Elektronik randevu gibi hizmetler de hayatı kolaylaştırıyor. Hastalar telefon kuyruğunda uzun süre beklemek zorunda kalmıyor ve daha hızlı ve bürokratik olmayan bir şekilde randevu alabiliyorlar.

Koronavirüs pandemisi sırasında, dijitalleşmenin o noktaya kadar ne kadar kötü gittiğini fark ettik. Pek çok bilgi mevcut değildi ve çoğu zaman karanlıkta kalıyorduk. Gelecekte iki şey görmek istiyorum: birincisi, daha fazla kullanıcı dostu olması. Mevcut çözümlerin çoğu hastaların yanı sıra muayenehaneleri ve klinikleri de bunaltıyor. Hantal ve zaman alıcılar. Bir e-reçete oluşturmak kağıt reçete oluşturmaktan daha uzun sürüyor ve bu böyle olmamalı.
İkinci olarak, yeni modüller veya teknolojiler uygulamaya konulurken süreçler daha ayrıntılı bir şekilde incelenmeli ve detaylara daha fazla dikkat edilmelidir. E-Reçete uygulamaya konduğunda, birçok münferit nokta açıklığa kavuşturulmamıştır. Örneğin, reçeteleri veya QR kodlarını kime gönderebileceğimi belirleyen yasal gereklilikler olmasına rağmen, huzurevi sakinlerinin QR kodu olmadan bir ePreçete oluşturmaları mümkün değildir. Bu sorunlar ancak lansmandan sonra operasyon sırasında açıklığa kavuşturuldu - hazırlanmak için yıllarımız vardı.